Inmiddels heb ik een leuke verzameling geslepen glas opgebouwd. Ik noem dit allemaal maar zwart – wit omdat het allemaal de overeenkomst heeft dat het accenten heeft van zwart glas. Zoals ook mooi is te zien aan dit waterstel. Het heeft een zwart dienblad en de karaf heeft een zwart handvat. Daarnaast heeft het mooie geslepen bloemmotieven. Echt vakwerk van de vorige eeuw. Toen in de glasfabrieken ieder zijn eigen vakmanschap beheerste. Van de ontwerpers, tot de blazers en de slijpers en etsers aan toe.
Dit vaasje staat inmiddels al jaren in mijn kast. Ooit gekocht omdat ik het een vreemd glas vond. Niet dat de vorm mij erg vreemd voorkwam, maar de beschildering in kobaltblauw met goud. En dan ook echt all-over.
Op de foto hierboven is echt goed te zien dat het kobaltblauw echt geschilderd is. En al die gouden lijntjes, zo verfijnd. Het vaasje is gemaakt van vrij dik doorzichtig glas en dat is mooi te zien aan de bovenrand die ook goud geschilderd is. Het is nog in een heel goede conditie, heeft alleen wat gebruikskrasjes aan de onderkant. Herkomst mij onbekend. Ook mijn gegoogle heeft me niet verder geholpen. Wie het weet mag het zeggen.
Hopelijk hebben jullie gisteren allemaal een fijne koningsdag gehad en vooral in eigen omgeving genoten van het prachtige mooie weer. Vandaag nog een klein beetje in koninklijke sferen met dit antieke glas. Meer dan honderd jaar oud!
Behalve dat er een koninklijk echtpaar ingeëtst is staat op de achterkant een tekst gegraveerd. Wat voor mij een groot raadsel is.
Het is namelijk een glas dat herinnert aan een tentoonstelling in Harlingen (welke?) in juni 1908. Daarnaast is er een naam ingegraveerd die mij ook niets zegt. Er leeft niemand meer die mij ooit zou kunnen vertellen welke tentoonstelling er is geweest in 1908 in Harlingen en wat die tentoonstelling te maken heeft met het koninklijke huis.
Omdat het koningsdag is vandaag wat koninklijk glas. Hierbij een aantal glazen met een medaillon van iemand van het koningshuis. Doordat ik twee glazen een keer mee had genomen naar tussen kunst en kitsch kwam ik erachter dat de afbeeldingen van de medaillons verschilden. Dat was me daarvoor nog nooit opgevallen. Het middelste glas heb ik veel later op de kop getikt. Deze heeft een afbeelding van een koninklijke heer…
Om de dames te kunnen vergelijken heb ik apart vier foto’s van de dames gemaakt.
De vijfde foto is van de heer in kwestie.
Ik heb indertijd wat mailcontact gehad met de conservator van het nationaal glasmuseum in Leerdam over deze glazen maar tot op heden is er niet veel opheldering gekomen. Volgens haar zouden de glazen die bekend staan als mosterdglazen, moutglazen moeten zijn. Mout komt van een bepaald soort wijn dat er in die tijd geschonken werd.
Maar nadat wij contact hebben gehad per mail zag ik dat iemand een oude catalogus van Leerdam te koop had op Marktplaats waar ook een bovenstaand glas in afgebeeld stond als mosterdglas. Zeker na de aankoop van de heer (de verkoper had vermeld dat het om Leopold ging) is het raadsel voor mij alleen maar groter geworden.
De glazen hebben allemaal wel als overeenkomst de versiering van bloemen en de ribbeltjes op de rest van het glas.
Als ik aan mensen vertel dat ik glaswerk verzamel wordt er vaak in eerste instantie gedacht dat ik drinkglazen of borrelglaasjes verzamel. Die verzamel ik eigenlijk niet maar toch heb ik wel een kleine verzameling glazen. Deze roze persglazen glazen heb ik nog niet zo lang geleden gekocht. Ten eerste omdat ik de kleur zo mooi vond en ten tweede omdat ik het motief mooi vond, ten derde omdat de glazen bestaan uit een helder gedeelte en verder zijn ze mat. Het bloemenmotief kwam me erg bekend voor.
En na even nadenken wist ik het. Ik heb twee opaline coupes met hetzelfde bloemen motief. Omdat opaline ondoorzichtig is, lijken ze iets anders. Deze glazen hebben in de bodem ook een bloemmotief wat door het matte glas naar boven te zien is. Dat valt bij opaline glas natuurlijk weg.
De twee opaline glazen coupes zijn ook verschillend. De één is glanzend de ander heeft een matte structuur.
Gerrie's Glasmuseum 