Ik had al een tipje van de sluier opgelicht op mijn social media kanalen. De volgende tentoonstelling die ik inricht is met Scandinavisch glaswerk. Scandinavië wordt geassocieerd met winter en koude. En dat lijkt me dan ook prima voor de wintertentoonstelling in de nevenruimte. Deze week en volgende week ben ik met het glaswerk aan het omzetten, dat wil niet zeggen dat het museum gesloten is. Er blijft genoeg over om over te vertellen en om te bekijken. Dus voel u gewoon welkom om ook in deze weken een keer het museum te bezoeken. Op zondagmiddag 20 november a.s. ben ik gesloten vanwege andere bezigheden buitenshuis. Over twee weken begin ik ook met het optuigen van de kerstboom in het glasmuseum en dan zullen ook verschillende andere kerst gerelateerde glazen voorwerpen te zien zijn. Laat u ook dan verrassen als u net zo als ik van Kerst houdt. Onderstaand een foto hoe het werkt als ik het glaswerk aan het omzetten ben. nu nog een mix van Fins en Frans glaswerk.
In Groenlo zat een prachtige winkel vol met brocante. Met nadruk op zat… helaas moest de eigenaresse uit het pand… maar sindsdien is ze nog steeds op zoek naar een winkelpandje met betaalbare huur in de binnenstad van Groenlo. Wie o wie weet een leegstaand pandje, om haar voort te helpen zodat Ans Brocante al haar mooie spullen weer te koop kan aanbieden! Ook ik was een regelmatige klant van het winkeltje. In mijn museum staat dan ook aangekocht glaswerk uit haar brocante winkel. Behalve een mooie winkel was Ans ook gastvrij, knoopte een gesprek aan met wie wilde en koffie of thee werd regelmatig gastvrij geschonken. Zo was het voor mij niet alleen gewoon een prachtige winkel bezoeken, maar ook een sociaal gebeuren. De laatste keer dat ik er was, beloofde ze me een blauwe schaal die ze had gekregen en wel bij mijn verzameling zou passen…maar deze was nog niet schoon van binnen en dat zou ze eerst voor zorgen. Hoe lief! Vorige week zondag was het zover. Ans kwam samen men een lieve buurvrouw het glasmuseum bezoeken en had ook wat glaswerk meegenomen dat niet bij haar brocante pastte maar wel mogelijk in het glasmuseum.
De beloofde blauwe schaal pastte perfect bij de twee die al te zien waren. het is net een maatje groter. Prachtige uitgevoerde schalen gemaakt in Duitsland bij de glasfabriek Brockwitz, het ontwerp Ariadne uit 1929!
Ans bracht nog een aantal dingen mee voor het museum. O.a. dit sculptuur met eland uit Scandinavië, een bloempot uit Amerika en een berenpotje uit…ja wist ik het maar.
Schijnbaar heeft er appelmoes in het potje gezeten. Een broertje van het potje had ik al in het bezit…die kan nu gebruikt worden als spaarpot door de gleuf in zijn hoed. Grappig toch!
Ans Brocante, hartelijk bedankt en ik hoop dat er gauw weer een winkelpandje in Groenlo komt waar jij je brocante winkel weer voort kunt zetten!
Er zijn bezoekers van het glasmuseum die al heel lang weten dat ik glas verzamel en brengen glas mee dat ze nog ergens hadden staan of waar ze speciaal voor mij naar de kringloop zijn geweest. Als iemand tegen mij zegt dat ze iets voor me hebben zeg ik nooit nee. Omdat ik nooit weet waar iemand mee aankomt. Het brengt leuke verrassingen met zich mee. De bezoeker die bovenstaand glaswerk mee heeft gebracht was er speciaal voor naar de kringloop geweest. Ze zei erbij: ‘als het niets is, moet je het ook zeggen’. Als eerste kwam een vrij nieuw geverfd waxineglaasje uit de tas… mijn gezicht sprak kennelijk boekdelen. ‘O, zegt ze, ik zie het al aan je gezicht, dit is niets’, en het verdween weer in haar tas. Daarna kwam bovenstaand glaswerk tevoorschijn. Ook vrij nieuw maar toch ook wel enigzins bijzonder. Beiden hebben een soort belletjes in het glas, waar men misschien wel geprobeerd heeft om spijkerglas na te bootsen. Het turkooise schaaltje (mijn lievelingskleur), heeft nog een originele sticker. Met daarop de tekst: designed in Holland, copyright ANTHONY made in China. Heel veel hedendaags glas komt uit China omdat het daar heel goedkoop gemaakt kan worden. Vaak is het glas veel lichter dan het glas wat in andere landen geproduceerd worden, of veel slechter afgewerkt dan in westerse landen, of het is net even anders dan het wat van originele herkomst is.
Bovenstaande parfumflesjes kreeg ik onlangs ook van een bezoeker als aanvulling bij mijn huidige tentoonstelling GEUR en KLEUR. Inmiddels hebben ze een mooie plek gekregen in een vitrinekast.
Van haar kreeg ik ook dit rode waxinelicht glaasje. Het is bedoeld om op een kaarsenstandaard te zetten zodat er een waxinekaarsje in geplaatst kan worden. Misschien ook wel ooit gebruikt om een kaarsje te branden op een kerkhof…wie weet…
Afgelopen woensdag bracht een bezoeker deze twee vaasjes mee. Tijdens mijn rondleiding merkte ik al dat ze een vaasje herkende in de vitrine. Ik heb er een grotere versie van in de vitrinekast staan. Dit zijn twee kleinere ‘zilvergroene’ orchideeënvaasjes van Copier ontworpen in 1932. Mevrouw had deze twee ooit op een rommelmarkt hier in Rekken gekocht! Prachtig toch!
Sinds 6 juni is mijn glasmuseum open. De stukjes in het Achterhoeks Nieuws en Rond Haaksbergen werpen hun vruchten af. Maar ook heeft mijn site al heel wat opgeleverd. Mijn alleereerste echte bezoeker was dan ook een mevrouw uit Lisse, die er een reis door heel Nederland voor over had om mijn glasmuseum in Rekken te bezoeken. Voor haar was het belangrijkste de tijdelijke tentoonstelling GEUR EN KLEUR omdat ze zelf ringenbakjes verzameld die soms onderdeel uitmaken van de toiletstellen. Zij heeft inmiddels een verzameling van 1400! ringenbakjes en daarbij alles gedigitaliseerd en veel kennis. Dus het was een middag van herkenning en delen van kennis. Voor ons beiden een win-win situatie!
Afgelopen week was ik voor de eerste keer een middag gesloten vanwege een familiefeestje, natuurlijk gaat me dat aan het hart, maar familiefeestjes kunnen voorrang hebben. Daarnaast had ik voor de donderdagmiddag een afspraak staan met oud-bekenden die niet op de reguliere openingsdagen konden. Dat was dus voor de woensdag een mooi alternatief. Eén van de dames bracht twee prachtige persglazen schaaltjes mee, die ik hier vandaag laat zien. Met het idee, om ze te gebruiken voor het glasmuseum, als suikerschaaltje o.i.d. Nou daar ga ik ze dan ook voor gebruiken.
Tijdens een rondleiding vertel ik over de herkomst van het glas, maar ook de anekdotes die bij bepaalde stukken horen. Hierdoor gaat het glas leven en roept ook veel herinneringen op bij de kijkers.
Komende week zit het glasmuseum dicht omdat ik zelf na een heel druk jaar er even tussenuit ga, maar vanaf zondag 11 juli hoop ik de bezoekers weer te mogen begroeten!
Wat heeft een tante nu met een wespenvanger te maken? Ik heb een tante op leeftijd die erg geïnteresseerd is in mijn glasverzameling omdat ze zelf ook enig Leerdams glaswerk in haar bezit heeft. Onlangs heeft ze samen met haar man de reis naar de Achterhoek ondernomen (ze wonen in Friesland, dus niet naast de deur) en samen met een andere oom en tante hebben ze het glasmuseum bezocht. Hoewel ze erg nieuwsgierig was naar mijn glaswerk had ze ook een brandende vraag….of ik nog nog dubbele bakjes van de Primula hors d’oevre set had… zij was al lang naarstig op zoek naar de bakjes omdat haar stel niet compleet is.
Ik heb veel dubbele stukken glaswerk en inderdaad nog wel twee bakjes van het Primula servies. Over de prijs zouden we het wel eens worden. Maar ze had een tas vol met glaswerk bij zich. Er was zeker iets bij wat ik niet had, omdat ze dat gelezen had op mijn blog. Maar er kwam ook een oude glazen wespenvanger en bovenstaand zout- peper en mosterdstelletje met bijbehorend celluloid lepeltje en een mooie tincraquelé schaal uit haar tas.
Inmiddels staan deze stukken in het museum en vandaag heb ik het laatste erbij gezet. Datgene wat ik zeker nog niet had. Dat was namelijk de kleine versie van het ABC bord. Maar alles wat ze meebracht had ik nog niet in mijn verzameling. We hebben de stukken maar gewoon geruild, ik wat meer dan zij, maar toch. Zij blij, ik blij.
Onlosmakelijk met mijn opa is ook dit roomstelletje verbonden. Niet dat ik het van hem heb gekregen, maar van zijn toenmalige vriendin. Een zus van mijn oma. Mijn opa en deze tante kwamen regelmatig bij ons op bezoek. Opa reed nog op hoge leeftijd auto wat een grote mate van vrijheid, voor hem en deze tante gaf. Tijdens één van hun bezoeken kreeg ik dit roomstelletje ter aanvulling van mijn roze glasverzameling. Ik zie nog haar gezicht voor me, vol verwachting, wat ik van het roze roomstelletje zou vinden. Nou tante zaliger, ik ben er nog steeds blij mee, inmiddels heeft het roomstelletje familie gekregen met hetzelfde motief.
Afgelopen week was ik bij de kringloop en zag daar deze glazen schaal voor een heel klein prijsje. Dus die ging mee in mijn winkelwagentje. Terwijl ik ondertussen aan het rondneuzen was, kwam er een mevrouw langs mijn winkelwagentje en haalde deze schaal eruit. Tot ze in de gaten kreeg dat het mijn winkelwagentje was en niet die van de kringloopmedewerkster, welke ook in de buurt stond. Ze schrok erg van haar daad en deponeerde deze schaal weer in mijn wagentje, met allerlei excuses. Nu weet ik wel dat je vanalles kunt meemaken bij de kringloop die niet zo leuk eindigen. (Ooit had ik twee mooie lampenkapjes van glas laten wegzetten en toen ik bij de kassa kwam om ze te betalen, was er inmiddels één verkocht aan een andere dame). Maar zag ik er deze keer wel de humor van in, temeer ook omdat ze zo schrok van haar eigen hebberigheid. Deze groene tweevaksschaal heeft een hoog kerstgehalte door de mooie sterren. Het lijkt wel vuurwerk zo ze in het glas eraf spatten. Een jaar geleden ongeveer kreeg ik van mijn zwemvriendin een soortgelijke schaal, alleen in een prachtige blauwe kleur. Mijn kerst kan door deze schalen ook niet meer stuk. Mooi toch!
Sinterklaas is weer in het land en dat betekent pepernoten. Momenteel een schaal vol op mijn keukentafel. Een oplettende volger van mijn blog heeft deze koekdoos al eerder voorbij zien komen. Maar het is nu ook leuk om te vermelden dat het Nationaal Glasmuseum in Leerdam er nu een tentoonstelling van heeft. Dus mocht je in de buurt komen van het museum, dan is het zeker een bezoek waard. En ook even de glasblazerij bezoeken, daar blazen ze mooie spullen. Nu zijn er vooral ook kerstitems te koop.
Naast de koektrommel de grootste vaas die ik heb. Ik kreeg afgelopen zaterdag een hele mooie grote bos bloemen (nog te groot voor deze vaas). Deze vaas heb ik ooit in de jaren ’80 gekocht bij de Hema. Er waren twee uitvoeringen. Kobaltblauw en Robijnrood. Omdat blauw mijn kleur is, is het de blauwe geworden. Nu vind ik het wel jammer dat ik toen de rode ook niet gekocht heb. Maar het is niet anders. Ik heb de vazen ook nog nooit 2e hands voorbij zien komen. Waarschijnlijk omdat het een geweldige vaas is om een grote bos bloemen op te schikken. Maar ook zonder bloemen is ie prachtig om te zien.
Afgelopen zondag kregen we bezoek van een oom en tante. Ze brachten een grote ABC schaal voor mij mee (van een andere tante). Inmiddels is in de familie bekend dat ik glas verzamel, zodat er af en toe wat mijn kant op komt. Nu is de ABC schaal geen onbekende voor mij. Ik heb deze al jaren in mijn verzameling. Maar het is toch leuk om de geschiedenis hiervan te delen.
De geperste schaal is in 1957 gemaakt op de afdeling Gelegenheidsglas van de Glasfabriek in Leerdam. Deze schaal is ontworpen voor het 50-jarig jubileum van de Algemene Bedrijfsgroepen Centrale. De onbekende ontwerper heeft een prachtig ontwerp gemaakt om alle bedrijfsgroepen in beeld te brengen op deze schaal. De schaal is gemaakt in twee formaten. Een grote van 28 cm en een kleinere. Deze kleinere ben ik nog nooit tegengekomen.
Vandaag kwam ik wat oude foto’s tegen die ik al eens heb gemaakt van een schaal gemaakt bij de Britse glasfabriek Davidson rond 1930. Het is zogenaamd cloud glass (wolken glas). Op bovenstaande foto is goed te zien waar dat woord vandaan komt. De vegen in het glas lijken op wolkenstrepen aan de lucht.
Deze schaal heeft een los onderstuk. Het onderstuk heb ik ooit gekocht op een rommelmarkt. Iemand heeft het ooit ondersteboven gebruikt als plantenonderzetter. Wat goed te zien is aan de kalsporen die aan de onderkant vast zitten. Nu zijn kalkresten heel moeilijk te verwijderen. Het is net of ze vast zitten in het glas. Het is dan ook ijdele hoop dat dit te verwijderen is. (of het moet er derskundig uitgeschuurd worden). Maar omdat het aan de onderkant zit is het nog niet zo’n ramp. Inmiddels heb ik een passende schaal voor de onderzetter. Op onderstaande foto is goed te zien dat deze schaal er qua formaat en kleur niet goed op past.
Gerrie's Glasmuseum 