Vrijdag 25 maart was ik aanwezig bij het Glassymposium Glas2022 in het Rijksmuseum in Amsterdam. Niet naast de deur, maar een glasliefhebber moet zichzelf ook opladen om enthousiast te blijven over glas. In mijn blog van oktober afgelopen jaar heb ik geschreven over de bijzondere bezoekers van mijn museum. Ook over de dame uit Amstelveen die met de taxi was afgereisd naar de Achterhoek voor mijn glasmuseum. We hebben contact gehouden en ze had mij een poos geleden gevraagd of ik nog een vleesschaaltje van het Neerlandia voor over haar had. Dit schaaltje moest nog een keer in Amstelveen terecht komen. Voor mij is dan 1 + 1 = 2. Amsterdam en Amstelveen niet te ver uit elkaar, daar moet wel een afspraak uit voort komen. Zogezegd zo gedaan. Contact gelegd. Mevrouw had ook wel oren naar het symposium, maar geen computer om een plek te regelen. Dit heb ik dan weer voor haar gedaan en meteen de uitnodiging aangenomen om daar ook te overnachten. Donderdagmiddag na mijn werk ben ik met trein en bus afgereisd naar Amstelveen. Haar huis is al te herkennen aan alle groene flessen die aan de voorkant voor de ramen staan. Een klein deel van al haar verzamelingen.
Ze is amateur archeoloog en heeft in die hoedanigheid ook aan de opgravingen van de Noord-Zuidlijn meegewerkt. Ook allerlei vondsten van wat ze in haar leven heeft opgeduikeld staan her en der in haar huis uitgestald.
Mevrouw is ook van de oude tegels. In januari had ik bij de kringloop enkele oude wandtegels met bijbelse voorstellingen gekocht. Deze heb ik meegenomen naar Amstelveen omdat zij van de tegels is. Een dik tegelboek kwam op tafel en na wat zoekwerk kwamen we erachter dat twee van de drie tegels die ik meegebracht heb gemaakt zijn rond 1850. Beide met een voorstelling uit het bijbelboek 2 Samuël waar David (herkenbaar aan kroon en lier) de hoofdrol in speelt.
Het bijzondere was dat de volgende dag op het glassymposium drinkglazen met afbeeldingen David en Jonathan werden besproken.
Wordt vervolgd
Gerrie's Glasmuseum 