Hond

Inmiddels zal iedereen die mijn blog volgt wel gemerkt hebben dat ik erg gecharmeerd ben van doosjes … ik heb ze van glas in verschillende soorten en maten. Dit doosje heeft mij vanaf een brocantewebsite al heel lang aangestaard … het fluisterde zachtjes … ik wil bij jou wonen. Maar ja overal hangt een prijskaartje aan en degene die zelf verzameld weet hoe het in elkaar steekt. Zoveel mogelijk voor zo weinig mogelijk geld. Maar dat lukt helaas niet altijd , hoewel dit doosje echt niet te duur was voor zijn ouderdom.

Ik surf regelmatig rond om te kijken of ik nog aanvullingen voor mijn verzameling kan vinden. Kom ik wat tegen voor een leuke prijs dan gebeurd het regelmatig dat ik het laat opsparen om de zerzendkosten te drukken. Zo kreeg ik vorige week een mail van een webwinkel dat er nog twee blauw opaline vaasjes in een mandje voor mij stonden te wachten… nou ik kon echt niet meer voor de geest halen welke vaasjes dat moesten zijn. Maar à la, maar gewoon vertrouwen op mijn gevoel dat het wel goed zit. Diezelfde webwinkel had deze hond al zo lang te koop (inmiddels ook in prijs gezakt). Dus heb ik de knoop maar doorgehakt en ook de hond gekocht. Dat scheelt verzendkosten…hahaha..

Zoals het persmerk laat zien is deze gemaakt door Vallérystal, Frankrijk. Het dekselschaaltje is terug te vinden in hun catalogus uit 1908. In die tijd werd door Vallérysthal veel glaswerk geverfd. Op mijn hond zijn deze verfresten nog steeds aanwezig.